Kodlama başlarken bazı kişiler, dil kurallarını çiğnemeden, ancak programlama stiline dikkat göstermeden bir dosyaya kod ekleyebilir .
Tarzla ilgilenmedikleri için değil, onun önemini anlayacak kadar tecrübeli değillerdir.
Programlamanın bir zanaat olduğuna gerçekten inanıyorum. Resim, ahşap işçiliği veya yaratıcılık içeren herhangi bir şey gibi, programlarımız birçok şeyi yapabilir, ancak bunu şık bir şekilde yapmaları gerekir.
Tüm programlama dillerinde geçerli olan bazı kurallarımız var.
Kodlama stili, bir projede tutarlılığı korumak için kendiniz ve ekibinizle yaptığınız bir anlaşmadır .
Ekibiniz yoksa , kodunuzu her zaman standartlarınıza uygun tutmak için sizinle yapılan bir anlaşmadır .
Kod yazma formatınızda sabit kurallara sahip olmak, daha okunabilir ve yönetilen bir koda sahip olmak için çok yardımcı olur .Peki bu sabit kurallar ve yönetilebilen kodlara sahip olmak için gereklilikler neler ?
Girinti : sekmeler yerine boşluk kullanın, 2 boşluk kullanarak girinti yapın.
Noktalı virgül : noktalı virgül kullanmayın.
Satır uzunluğu : Mümkünse satırları 80 karakterden kesmeye çalışın.
Satır İçi Yorumlar : kodunuzda satır içi yorumları kullanın. Blok açıklamalarını yalnızca belgelemek için kullanın.
Ölü kod yok : Eski kodu yorumda bırakmayın, "her ihtimale karşı" daha sonra faydalı olacaktır. Şimdi sadece ihtiyacınız olan kodu saklayın, sürüm kontrolü / not uygulamanız bunun içindir.
Yalnızca yararlı olduğunda yorum yapın: Kodun ne yaptığını anlamanıza yardımcı olmayan yorumlar eklemeyin. Kod, iyi değişken ve işlev adlandırma ve JSDoc işlev açıklamalarının kullanımıyla kendinden açıklamalıysa, yorum eklemeyin.
Değişken bildirimleri : küresel nesneyi kirletmekten kaçınmak için her zaman değişkenleri bildirin . Asla kullanma var. Varsayılan olarak const, yalnızca letdeğişkeni yeniden atarsanız kullanın .
İşlevler : Nasıl thisçalıştığına bağlı olarak nesne yöntemleri veya yapıcılar gibi normal işlevleri kullanmak için belirli bir nedeniniz yoksa ok işlevlerini kullanın . Bunları const olarak bildirin ve mümkünse örtük dönüşler kullanın.
const test = (a, b) => a + b
const another = a => a + 2
Yardımcı işlevleri kodun geri kalanına gizlemek için iç içe geçmiş işlevleri kullanmaktan çekinmeyin.
Adlar : işlev adları, değişken adları ve yöntem adları her zaman küçük harfle başlar (bunları özel olarak belirtmediğiniz sürece, aşağıda okuyun) ve deveCaseddir. Yalnızca yapıcı işlevler ve sınıf adları büyük harfle başlamalıdır. Belirli kurallar gerektiren bir çerçeve kullanıyorsanız, alışkanlıklarınızı buna göre değiştirin. Dosya adlarının tümü, ile ayrılmış sözcüklerle küçük harf olmalıdır -.
İfadeye özel formatlar ve kurallar :
if (condition) {
statements
}
if (condition) {
statements
} else {
statements
}
if (condition) {
statements
} else if (condition) {
statements
} else {
statements
}
Önbelleğe almak için her zaman başlatma sırasında uzunluğu başlatın, koşula eklemeyin.
İle for inbirlikte kullanılması dışında kullanmaktan kaçının .hasOwnProperty(). Tercih for of
for (initialization; condition; update) {
statements
}
while (condition) {
statements
}
do {
statements
} while (condition);
switch (expression) {
case expression:
statements
default:
statements
}
try {
statements
} catch (variable) {
statements
}
try {
statements
} catch (variable) {
statements
} finally {
statements
}
Boşluk : okunabilirliği artırmak için akıllıca boşluk kullanın: bir anahtar kelimeden sonra bir boşluk koyun ve ardından a (; önce ve bir ikili işleminin ardından ( +, -, /, *, &&..); for ifadesinin içinde, ifadenin ;her bir parçasını ayırmak için her birinden sonra ; her birinden sonra ,.
Yeni satırlar : Mantıksal olarak ilişkili işlemleri gerçekleştiren kod bloklarını ayırmak için yeni satırlar kullanın.
Alıntılar' , çift tırnak yerine tek tırnak işaretlerini tercih eder ". Çift tırnak, HTML özniteliklerinde bir standarttır, bu nedenle tek tırnak kullanmak, HTML dizeleriyle uğraşırken sorunları gidermeye yardımcı olur. Değişken enterpolasyonu yerine uygun olduğunda şablon değişmez değerlerini kullanın .
